مجد الاسلام کرمانی احمد

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] «احمد مجد الاسلام کرمانی»، در سال 1288ق، متولد و در سن شش سالگی به مکتب و بعدها به مدرسه آباء و اجدادی رفته، تحصیلات صرف و نحو را نزد ناظم الاسلام کرمانی به پایان رسانید.
پس از فراغت از تحصیل مقدمات، منطق و اصول مقدماتی را فراگرفت و در سال 1308ق، به اصفهان مسافرت نمود و در آنجا به تحصیل فقه و اصول پرداخت و پس از سه سال به دریافت اجازه اجتهاد از ملا محمد باقر فشارکی و نیز میر محمدتقی مدرس نائل شد.
وی به همراهی تنی چند از ادیبان معاصر خویش، مدرسه ای برای کودکان در اصفهان احداث نمود، اما این مدرسه، به جهت تعصبات موجود، پس از یکی دو ماه بسته شد.
مجد الاسلام، پس از تعطیلی این مدرسه، همکاری خود را با روزنامه های فارسی که در کشورهای عربی و هندوستان منتشر می شد، از قبیل ثریا، حبل المتین و پرورش آغاز نمود و مقالاتی با امضای مستعار برای جراید مذکور می نوشت.
ظل السلطان، حاکم وقت اصفهان، از مقالاتی که مجد در مجلات و روزنامه های خارجی می نوشت، برآشفت و اسباب آزار و اذیت او را فراهم ساخت و او به ناچار راهی تهران شد، اما گماشتگان ظل السلطان، او را به مورچه خورت برگرداندند؛ تا آنکه مجبور شد با لباس مبدل از بیراهه خود را به تهران برساند. در آنجا تصمیم به انتشار روزنامه ای گرفت، اما با مخالفت حکومت عین الدوله مواجه شد، لذا با ادیب الممالک فراهانی در نگارش روزنامه ادب شرکت نمود و در آن به نگارش مقالاتی بر ضد دربار پرداخت؛ در نتیجه، در سال 1324ق، دستگیر و به مشهد و سپس به کلات تبعید گردید.
مجد پس از سپری شدن دوران تبعید به تهران رفت و روزنامه «ندای وطن» و پس از آن روزنامه «الجمال» و «کشکول» و «محاکمات» را منتشر نمود.

دانشنامه آزاد فارسی

مَجْدُ الاِسلام کرمانی، احمد (کرمان ۱۲۵۰ـ۱۳۰۲ش)
روزنامه نگار ایرانی. صاحب امتیاز روزنامۀ ندای وطن و مدتی هم ادب بود. در ۱۳۲۴ق/۱۲۸۶ش، به جرم نوشتن مقاله ای در حمایت از مشروطه و جمهوری و آزادی، در نشریۀ ادب، این نشریه توقیف و کرمانی به اتفاق میرزاحسن رشدیه به کلات خراسان تبعید شد. این توقیف زمانی بود که مدیر آن، ادیب الممالک فراهانی، در قفقاز بود. در مجمع آزادمردان، که در ۱۲ ربیع الاول ۱۳۲۱ علیه استبداد تشکیل شد، به همراه بیش از ۴۰ تن از مخالفان دولت، مثل ملک المتکلمین، مساوات شیرازی، حاج میرزا یحیی دولت آبادی، و میرزا جهانگیرخان صوراسرافیل، شرکت داشت. این مجمع یکی از نخستین کانون های معروف آزادی خواهی بود. وی مردی عالم و طالب تجدد بوده است. در روزنامۀ ادب خدمات زیادی کرد و با مقاله هایش فضاحت اعمال درباریان را به گوش مردم می رساند و با صراحت سلطنت مشروطه را به مردم گوشزد می کرد. پس از صدور فرمان مشروطیت، با کوشش تنی چند از پیشتازان جنبش، آزاد شد. در ذی القعدۀ ۱۳۲۴، موفق شد امتیاز روزنامۀ ندای وطن را بگیرد. این نشریه از نشریات معروف صدر مشروطیت و سومین روزنامه بعد از فرمان مشروطه است و اهمیت آن به جهت چاپ مذاکرات مجلس شورای ملی است. پس از استقرار مشروطۀ دوم مدیر ندای وطن از تهران بیرون رانده شد و سبب آن را سازش با درباریان می دانند که پس از بمباران مجلس شورای ملی اتفاق افتاد. مجدالاسلام با هزینۀ آن ها به اصفهان سفر کرد و در آن جا با نشریۀ جهاد اکبر همکاری کرد. همچنین چند شماره روزنامۀ فکاهی کشکول را نیز در اصفهان منتشر کرد. به منظور چاپ صورت جلسۀ دادگاه ها و اخبار دادگستری، روزنامۀ محاکمات را، که ارگان وزارت عدلیۀ دولتی بود، چاپ کرد. مدیر روزنامۀ الجمال و تئاتر نیز بود که با پشتیبانی ادارۀ ندای وطن چاپ می شد.

پیشنهاد کاربران

بپرس