مجح
لغت نامه دهخدا
مجح. [ م َ ج َ ] ( ع مص ) خرسند و شاد شدن به ذکر کسی. ( از آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). شادمان شدن به چیزی. ( از اقرب الموارد ).
مجح. [ م ُ ج ِح ح ] ( ع ص )زن آبستن شونده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). باردارو آبستن و یا نزدیک به زاییدن. ( ناظم الاطباء ) ( از ذیل اقرب الموارد ). ج ، مَجاح . ( ذیل اقرب الموارد ).
پیشنهاد کاربران
فیض کاشانی در کتاب وافی مجح را محج ضبط کرده و می گوید مراد زنی است که وضع حملش نزدیک باشد که در این صورت مذکر و مونث آن یک صیغه دارد، معنای آن روشن نیست. شاید مراد زن حامله ای باشد. مذکر آوردن ان از باب حائض و حامل باشدو شاید معنای ان این باشد که شتابان با اضطراب و سرعت امده است.
... [مشاهده متن کامل]
منبع: آیین کیفزی اسلام جلد یک ص ۲۵۵ محمد جواد فاضل لنکرانی
... [مشاهده متن کامل]
منبع: آیین کیفزی اسلام جلد یک ص ۲۵۵ محمد جواد فاضل لنکرانی