مجتزی

لغت نامه دهخدا

مجتزی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) پاداش عمل خواهنده. ( آنندراج ). کسی که پاداش و جزای کار خود را می خواهد. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

مجتزی ٔ. [ م ُ ت َ زِءْ ] ( ع ص ) بسنده کننده به چیزی. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). راضی و خشنود خرسند. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

مُجزی کننده
کفایت دهنده
راضی دهنده
به جزایت رسیدن، رساندن
. . .
فجزیناهم بما کسبوا. . .