مجبوس

لغت نامه دهخدا

مجبوس. [ م َ ] ( ع ص ) مأبون و آن کسی است که مطیعانه برده شود. ( از محیط المحیط ). آن که مطاع وقت خود باشد. ( منتهی الارب ). مأبون و آن که مطاع و مختار وقت خود باشد. ( ناظم الاطباء ). مجبوس و جبیس نعت است مرد مأبون را. ( از ذیل اقرب الموارد ). و رجوع به جبیس شود.

فرهنگ فارسی

مابون و مطیعانه

پیشنهاد کاربران

بپرس