مجبه

لغت نامه دهخدا

( مجبة ) مجبة. [ م َ ج َب ْ ب َ ]( ع اِ ) جاده راه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). جاده و راه روشن و صاف. ( ناظم الاطباء ).
مجبه. [ م ُ ج َب ْ ب ِه ْ ] ( ع ص ) کسی که می گیرد هر چیزی را. ( ناظم الاطباء ). کسی که هر چیزی را با خشونت می گیرد یاآن که رفتاری توهین آمیز دارد. ( از فرهنگ جانسون ).

فرهنگ فارسی

کسی که می گیرد هر چیزی را

پیشنهاد کاربران

بپرس