( مجاودة ) مجاودة. [ م ُ وَ دَ ] ( ع مص ) با کسی به جوانمردی نورد کردن. ( المصادر زوزنی ). با کسی نبرد کردن به جوانمردی. ( تاج المصادر بیهقی ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). با کسی در جود مفاخرت کردن. ( از اقرب الموارد ).
