مجاوبت

لغت نامه دهخدا

مجاوبت. [ م ُ وَ ب َ/ م ُ وِ ب َ ] ( ع مص ) مجاوبة. رجوع به مجاوبة شود.

مجاوبة. [ م ُ وَ ب َ ] ( ع مص ) پاسخ کردن کسی را. ( تاج المصادر بیهقی ). کسی را جواب دادن. ( غیاث ) ( از اقرب الموارد ).جواب گفتن یکی مر دیگری را. ( ناظم الاطباء ). || با هم سخن گفتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). محاوره. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).

فرهنگ معین

(مُ وَ بَ ) [ ع . مجاوبة ] (مص م . ) یکدیگر را جواب دادن .

پیشنهاد کاربران

بپرس