مجاواه

لغت نامه دهخدا

( مجاواة ) مجاواة. [ م ُ ] ( ع مص ) خواندن شتران به سوی آب. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران