مجانب

در هندسهٔ تحلیلی مُجانب یک منحنی، خطی است که فاصلهٔ منحنی از آن در بی نهایت به صفر نزدیک می شود. برخی از کتب مرجع قدیمی تر شرط عدم برخورد خط با منحنی در هر همسایگی بی نهایت را نیز ذکر کرده اند، اما کتب مرجع امروزی تر این شرط را لازم ندانسته اند. در برخی حوزه های دیگر، مثلاً هندسهٔ جبری، مجانب به صورت خطی تعریف می شود که در بی نهایت بر منحنی مماس است.
مجانب ها بر سه قسم اند: افقی، عمودی، و مایل. برای منحنی های به شکل نمودار تابع y = ƒ ( x ) ، مجانب های افقی خطوطی هستند که نمودار تابع به هنگامی که x به +∞ یا −∞ میل می کند، به آن خطوط نزدیک می شود. مجانب های عمودی خطوطی عمودی هستند که تابع در نزدیکی آن ها بی کران افزایش یا کاهش می یابد. وهمچنین مجانب به دو زاویه ای در هندسه گفته می شود که مجاور و مکمل یکدیگر باشند.

مُجانِب (asymptote)
در هندسۀ تحلیلی، خط راستی که منحنیبه تدریج به آن نزدیک و نزدیک تر می شود، اما هرگز به آن نمی رسد. مثلاً محورهای x و y مجانب های نمودار xy=c (هذلولی متساوی الساقین)اند. اگر نقطه ای روی یک منحنی به خط راستی نزدیک و نزدیک تر شود و فاصله اش از آن خط d باشد، آن خط را مجانب منحنی می گویند در صورتی که وقتی نقطه به سوی بی نهایت می رود، حد d به سمت صفر میل کند. در میان مقاطع مخروطییا منحنی های حاصل از تقاطع یک صفحه با یک سطح مخروطیِ دو دامنه، هذلولی دو مجانب دارد. مجانب های هذلولی متساوی الساقین برهم عمودند.