[ویکی فقه] مجاز عرفی خاص، استعمال لفظ در معنای غیر حقیقی، به علاقه معهود نزد عرف خاص می باشد. و در اصول فقه کاربرد دارد.
مجاز عرفی خاص، عبارت است از استعمال لفظ در غیر معنای موضوع له، به جهت مناسبت و علاقه ای که تنها در نزد گروه و طایفه ای خاص (عرف خاص) شناخته شده است، مانند:لفظ «حال» که در عرف خاص نحویون ، به طور مجاز در حالات عارض بر انسان به کار می رود.
مجاز عرفی خاص، عبارت است از استعمال لفظ در غیر معنای موضوع له، به جهت مناسبت و علاقه ای که تنها در نزد گروه و طایفه ای خاص (عرف خاص) شناخته شده است، مانند:لفظ «حال» که در عرف خاص نحویون ، به طور مجاز در حالات عارض بر انسان به کار می رود.
wikifeqh: مجاز_عرفی_خاص