مجادیح
لغت نامه دهخدا
- مجادیح السماء ؛ انواء آسمان و نوء غروب کردن منزلی است از منازل ماه و طلوع کردن منزلی دیگر مقابل آن. و آن جمع مِجدَح به اشباع کسره و قیاساً واحد آن مجداح باید باشد. ( از منتهی الارب ) ( از آنندراج ). نؤهای آسمان یعنی غروب کردن منزلی از منازل ماه و طلوع نمودن منزل مقابل آن. ( ناظم الاطباء ). انواء آسمان. ج ِ مِجدَح و قیاساً واحد آن مجداح است و گویند: «ارسلت السماء مجادیح الغیث » و آن نزد عرب از نؤهایی است که دلالت بر باران دارد و آن سه ستاره است... ( از اقرب الموارد ). و رجوع به انواء و نوء و مجدح شود. || کناره های دریا. ( آنندراج ). و رجوع به مِجداح شود.
فرهنگ معین
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید