مجاحفه

لغت نامه دهخدا

( مجاحفة ) مجاحفة. [ م ُ ح َ ف َ ] ( ع مص ) زحمت دادن و کارزار کردن و انبوهی نمودن و نزدیک شدن. ( از منتهی الارب ). فشار دادن گروهان به هم و انبوهی کردن در کارزار و نزدیک شدن. یقال جاحفه مجاحفة و جحافاً. ( ناظم الاطباء ). مزاحمة. ( تاج المصادر بیهقی ) ( اقرب الموارد ). || به شمشیر و عصا فراگرفتن بعض مر بعض را. ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس