مثک. [ م َ ] ( اِ ) به لغت سریانی دوایی است که آن را سوس گویند و اصل السوس بیخ آن است و به فارسی مهک خوانند. ( برهان ). مأخوذ از سریانی متکی و مهک که به تازی سوس و ریشه آن را اصل السوس نامند. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
( اسم ) سوس شیرین بیان . یا اصل ( بیخ ) مثک . اصل السوس .
