مثمه
لغت نامه دهخدا
مثمة. [ م ِ ث ِم ْ م َ / م ِ ث َم ْ م َ ] ( ع ص ) خورنده طعام جید و ردی با هم و گویند رجل مثمة مقمة. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد )( از آنندراج ). آن که می خورد همه چیز را. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به مِثَم شود. || آنکه می روبد و جمع می کند از خوب و بد همه را. ( ناظم الاطباء ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید