مثمره

لغت نامه دهخدا

مثمره. [ م ُ م ِرَ / رِ ] ( ع ص ) مُثمِرَة. مؤنث مُثمِر : دیگر باغی که از درختهای مثمره در آن متفرق باشند. ( تاریخ قم ص 108 ). چه درخت مثمره و میوه دار درخت امرود و زردآلوست. ( تاریخ قم ص 110 ). رجوع به مثمر شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) مونث مثمر : دیگر باغی که از درختهای مثمره در آن متفرق باشند ... جمع : مثمرات .

پیشنهاد کاربران

بپرس