مثعلبه

لغت نامه دهخدا

( مثعلبة ) مثعلبة. [ م ُ ث َ ل ِ ب َ ] ( ع ص ) ارض مثعلبة؛ زمین روباه ناک. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس