مثرد
لغت نامه دهخدا
مثرد. [ م ِ رَ ] ( ع اِ ) آوندی که در آن ثرید سازند. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). کاسه که در آن ترید و اشکنه کنند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
فرهنگ فارسی
کسی که ذبیحه را به سنگ کند کشد
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید