مثبن

لغت نامه دهخدا

مثبن. [ م ُ ب ِ ] ( ع ص ) آنکه ثبان سازد در جامه خود و ثبان دامن جامه و مانند آن که در آن خرما و جز آن کرده در برگیرند.( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به اثبان شود.

فرهنگ فارسی

ثبان سازنده

پیشنهاد کاربران

بپرس