مثافله

لغت نامه دهخدا

( مثافلة ) مثافلة. [ م ُ ف َ ل َ ] ( ع مص ) همنشین و ملازم کسی شدن. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || مداومت کردن بر طعامی از حبوب یعنی بواسطه نداشتن شیر به دانه اکتفا کردن قوم. ( از منتهی الارب )( از اقرب الموارد ). بدین معنی رجوع به مثافل شود.

فرهنگ فارسی

همنشین کسی شدن

پیشنهاد کاربران

بپرس