متیم

لغت نامه دهخدا

متیم. [ م ُ ت َی ْ ی َ ] ( ع ص )رام و منقاد. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || مشتاق و دردمند. ( غیاث ) ( آنندراج ). مقلوب از عشق. ( ناظم الاطباء ).

متیم. [ م ُ ت َی ْ ی ِ ] ( ع ص ) بنده خود کننده بواسطه عشق و محبت. و رام و منقاد کننده. ( ناظم الاطباء ). زنی که بنده ٔخود کند کسی را و رام و منقاد گرداند. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

بنده خود کننده بواسطه عشق و محبت

پیشنهاد کاربران

بپرس