متیفع

لغت نامه دهخدا

متیفع. [ م ُ ت َ ی َف ْ ف ِ ] ( ع ص ) بر پشته برآینده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). بر کوه و پشته برآمده. || برداشته و افراخته. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس