متیع

لغت نامه دهخدا

متیع. [ م ُ ] ( ع ص ) قی کننده. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). کسی که مکرر قی میکند. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس