متیت

لغت نامه دهخدا

متیت. [ م َ ] ( اِ ) شانه کرباس یعنی شانه جولاهگان. ( برهان ) ( آنندراج ). شانه جولاهگان. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس