متکوع

لغت نامه دهخدا

متکوع. [ م ُ ت َ ک َوْ وِ ] ( ع ص ) آن که ساق دست او دردگین شود. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). آن که ساق دست وی پیچیده و دردگین گشته و یا در رفته باشد. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تکوع شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس