متکل

لغت نامه دهخدا

متکل. [ م ُت ْ ت َ ک ِ ] ( ع ص ) ( از «وک ل » ) آن که باو کاری گذاشته شود. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). آن که کاری را به کسی واگذار میکند و اعتماد بر آن می نماید. ( ناظم الاطباء ). رجوع به اتکال شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس