متکرم

لغت نامه دهخدا

متکرم. [ م ُ ت َ ک َرْ رِ ] ( ع ص ) به تکلف کرم نماینده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). کسی که به تکلف سخاوت و جوانمردی میکند. ( ناظم الاطباء ). || آن که از لؤم و جز آن دور باشد. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). سزاوار ستایش و مکرم. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تکرم شود.

پیشنهاد کاربران

در دعای شریف کمیل آمده است : و انت جلّ ثناؤک فقلت مبتدئا و تطوّلت بالانعام متکرّما ،
و اصلا برای ذات پروردگار تکلیفی نبوده که انسان ها با نعمت هایش اکرام کند ، بلکه از روی طول و سخاوتمندی اکرام فرموده چنانچه سپس در دعا آمده ، أ فمن کان مؤمنا کمن کان فاسقا ، پس متکرم ، کسی لایق و سزاوار اکرام کردن است و بدون تکلف تکریم می کند
...
[مشاهده متن کامل]

بپرس