( متکاسلیة ) متکاسلیة. [ م ُ ت َ س ِلی ی َ ] ( اِخ ) فرقه ای از متصوفه مبطله که از مردم طعام خواهند و خورند و از زندگانی به همین فراغت شکم اکتفا کنند و این را توکل نامند و کسب نکنند و از صدقات خورند. ( از کشاف اصطلاحات الفنون ج 2 ص 1257 ).
