متوکف. [ م ُ ت َ وَک ْ ک ِ ] ( ع ص ) چشم دارنده بر خیر و نیکویی. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). کسی که بر خیر و نیکویی یا بر خبری چشم دارد و نگران آن است. ( ناظم الاطباء ). || کسی که تعهدکاری میکند و مینگرد آن را. || کسی که پیش می آید و متعرض میشود تا هنگام ملاقات. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به توکف شود.
