متوکر

لغت نامه دهخدا

متوکر. [ م ُ ت َ وَک ْ ک ِ ] ( ع ص ) سنگدان پر شده مرغ. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || شکم پر شده کودک. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || مشک پر شده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ). و رجوع به توکر شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس