متوقز. [ م ُ ت َ وَق ْ ق ِ ] ( ع ص ) بی قرار و بی آرام که خواب نبرد. ( از منتهی الارب ). بی قرار و غلطان در بستر که خواب نرود. ( ناظم الاطباء ). متوفز. ( محیط المحیط ). تصحیف متوفزبا فاء. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به متوفز شود.
