متوفد

لغت نامه دهخدا

متوفد. [ م ُ ت َ وَف ْ ف ِ ] ( ع ص ) برآینده بر چیزی. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). بلند و برآمده. ( ناظم الاطباء ). || افزونی یابنده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به توفد شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس