متوع

لغت نامه دهخدا

متوع. [ م ُ ] ( ع مص ) برآمدن و بلند شدن روز و به نهایت رسیدن بلندی آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). روز دور برآمدن. ( تاج المصادر بیهقی ). دور برآمدن. ( المصادر زوزنی چ تقی بینش ص 249 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس