متوطد

لغت نامه دهخدا

متوطد. [م ُ ت َ وَطْ طِ ] ( ع ص ) استوار و پای برجا و گرانسنگ.( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). و رجوع به توطد شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس