متوضر

لغت نامه دهخدا

متوضر. [ م ُ ت َ وَض ْ ض ِ ] ( ع ص ) اناء متوضر، خنور چرکین. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس