متواقص. [ م ُ ت َ ق ِ ] ( ع ص ) آنکه به اوقص ماند. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). کسی که خود را به کوتاه گردن مانندکند. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تواقص و اوقص شود.
