متواطح. [ م ُ ت َ طِ ] ( ع ص ) با هم فراگیرنده شر و بدی را. || فتنه انگیزنده. ( آنندراج )( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). مشغول به ستیزه و جدال سخت. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تواطح شود.
