متواصی. [ م ُ ت َ ] ( ع ص ) یکدیگر را اندرز و وصیت کننده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). اندرز کننده و وصیت نماینده به یکدیگر. ( ناظم الاطباء ). || درهم پیوسته. گیاه روئیده به همدیگر. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تواصی شود.
