متواریه

لغت نامه دهخدا

متواریه. [ م ُ ت َ ی َ / م ُ ی َ ] ( ع ص ) متواریة. مؤنث متواری. ج ، متواریات. پنهان :
بعد نه سال آمد آنهم عاریه
گشت پیدا باز شد متواریه.
مولوی.
بر جمادات آن اثرها عاریه است
آن پی روح خوش متواریه است.
مولوی.
و رجوع به متواری ( معنی اول )شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس