لغت نامه دهخدا
متو. [ م َت ْوْ ] ( ع مص ) دور ودراز سیر کردن و دور رفتن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || دراز کشیدن : و متوت الحبل ؛ دراز کشیدم رسن را. ( از منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). کشیدن. ( تاج المصادر بیهقی ). گویش مازنی
/mattoo/ عقب گرد کردن – واپس رفتن
پیشنهاد کاربران
ماهی ریز
خوش خوراک
شکمو، خوش خوراک
