متهیئه. [ م ُ ت َ هََ ی ْ ی ِ ءَ ] ( ع ص ) شترماده ای که پالیز ( کذا ) نخست آبستن گردد . ( از منتهی الارب ). شتر ماده ای که کمتر تخلف از آبستنی میکند پس از جفت شدن با نر. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از محیطالمحیط ).
