متهرش

لغت نامه دهخدا

متهرش. [ م ُ ت َ هََ رْ رِ ] ( ع ص ) ابر که واگردد. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). ابر واگردیده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تهرش شود.

فرهنگ فارسی

ابر که واگردد

پیشنهاد کاربران

بپرس