متهذکر

لغت نامه دهخدا

متهذکر. [ م ُ ت َ هََ ک ِ ] ( ع ص ) خرسند و شادان. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). شاد و خرم و شادان. ( ناظم الاطباء ). || کسی که در رفتن ، گوشت و استخوانهای وی میلرزد. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تهذکر شود. || سیر شده از شیر. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

خرسند و شادان

پیشنهاد کاربران

بپرس