متهدک. [ م ُ ت َ هََ دْ دِ ] ( ع ص ) سختی کننده به سخن و ترساننده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تهدک شود. بدگوینده. ( ناظم الاطباء ).
