متهته. [ م ُ ت َ ت ِه ْ ] ( ع ص ) نعت است از تهتهة. ( از منتهی الارب ). مردد در اباطیل. ( از ذیل اقرب الموارد ). دو دله که سعی و کوشش خود را بیهوده میداند . || زبان گرفته و درمانده زبان. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تهتهة شود.
