متهبی

لغت نامه دهخدا

متهبی. [م ُ ت َ هََ ب ْ بی ] ( ع ص ) سست بینایی. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). ضعیف البصر و سست بینایی. ( ناظم الاطباء ). || کسی که دست می افشاند. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تهبی شود. || تهی و خالی. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

سست بینایی

پیشنهاد کاربران

بپرس