متهایج. [ م ُ ت َ ی ِ ] ( ع ص ) با هم برجهنده به کارزار. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). درهم افتاده و دست به دست داده در جنگ. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تهایج شود.