متهادر

لغت نامه دهخدا

متهادر.[ م ُ ت َ دِ ] ( ع ص ) با هم مباح گرداننده خون را. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). متهادم.( ناظم الاطباء ). و رجوع به تهادر و ماده بعد شود.

فرهنگ فارسی

با هم مباح گرداننده خون را

پیشنهاد کاربران

بپرس