متنمر

لغت نامه دهخدا

متنمر. [ م ُ ت َ ن َم ْ م ِ ] ( ع ص ) خشم ناک وزشت خو. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). زشت خو و ترشرو. ( ناظم الاطباء ). || متغیر. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || غرش کنان و غرنده. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تنمر شود.

فرهنگ فارسی

(اسم ) ۱ - بد خو بد خلق. ۲ - خشمگین خشمناک غضبناک جمع : متنمرین .

فرهنگ معین

(مُ تَ نَ مِّ ) [ ع . ] (اِفا. ) خشمگین ، زشت خو.

فرهنگ عمید

مانند پلنگ غرنده.

پیشنهاد کاربران

بپرس