متندح

لغت نامه دهخدا

متندح. [ م ُ ت َ ن َدْ دِ ] ( ع ص ) گوسفندان که متفرق گردنداز جای خویش از سیری و پری شکم. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ). آواره شده از جای باش. رجوع به تندح شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس