متنایک. [ م ُ ت َ ی ِ ] ( ع ص ) ( از «ن ی ک » ) پلکها که فرو نشیند بر یکدیگر. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). پلک فرو هشته از خواب و مردم سخت خفته. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تنایک شود.
